De buskaart van Oslo toont alle stations en lijnen van het bussysteem van Oslo. Met deze buskaart van Oslo kun je gemakkelijk je routes plannen in de bussen van Oslo in Noorwegen. De plattegrond van het bussysteem van Oslo is te downloaden in PDF, printbaar en gratis.

De bussen zijn enkelvoudig of gelede bussen en hun routes zijn verbonden met plattelandsbussen, die verschillen van de bussen van het openbaar vervoerssysteem van Oslo en een ander tariefsysteem gebruiken, zoals vermeld op de buskaart van Oslo. In 2012 hadden de bussen het grootste aandeel in het totale aantal reizen dat met het openbaar vervoer werd gemaakt, gevolgd door de metro met 28 procent en de tram met 16 procent. In 2012 verzorgde Ruter 37 miljoen vertrekken met een capaciteit van 7,336 miljoen zitplaatskilometers. De gemiddelde bezettingsgraad inclusief staanplaatsen bedroeg 23 procent. De trajectlengte besloeg 3.300 km met meer dan 3.000 stations en haltes. Het aantal dagelijkse verplaatsingen met het openbaar vervoer is gegroeid van 244 miljoen in 2008 tot 295 miljoen in 2012.

Er zijn twee soorten openbare bussen in Oslo. De rode zijn lokale bussen, die Oslo doorkruisen en verbindingen bieden met alle gebieden die niet worden bediend door een van de andere vormen van vervoer. De groene bussen zijn regionale bussen, zoals aangegeven op de kaart van Oslo. Ze rijden veel verder weg en beginnen en eindigen meestal bij het busstation van Oslo. Stadsbus lijn 30 naar Bygdøy is het meest populair bij toeristen. Deze dienst brengt bezoekers naar veel van de beste musea van Oslo, waaronder het Vikingschipmuseum en Kon-Tiki. Een belangrijk onderscheid is dat je op de groene streekbussen vooraan moet instappen en je kaartje moet laten zien. Op de rode lokale bussen kun je via elke deur instappen. U hoeft uw kaart alleen te scannen als u deze moet valideren of gebruiken om voor een enkele reis te betalen. Er is ook een netwerk van snelbussen naar de luchthaven, waardoor het percentage mensen dat met het openbaar vervoer naar de luchthaven reist hoog is (ongeveer 65-70%).

Verdere prioriteit is gegeven aan een betere toegankelijkheid voor bussen en trams door middel van signaalprioritering, speciale busbanen, elektronische kaartverkoop (in uitvoering), modernisering van bushaltes en real time-informatie. Dit heeft de weg vrijgemaakt voor een hogere frequentie. Buslijnen doorkruisen de stad en strekken zich uit tot in de voorsteden en de diensten zijn betrouwbaar. Er is geen centraal busstation voor lokale routes, maar de meeste bussen passeren Jernbanetorget voor Oslo S. De meeste bussen in westelijke richting, waaronder die naar Bygdøy en Vigeland Park, stoppen ook onmiddellijk ten zuiden van het Nationaal Theater, zoals je kunt zien op de buskaart van Oslo. Een handvol buslijnen rijdt 24 uur per dag, maar 's nachts daalt de frequentie drastisch. Een netwerk van nachtbussen vult de gaten op om in de kleine uurtjes een minimale dienst te onderhouden.