Op deze pagina vindt u de metrokaart van Oslo om af te drukken en om te downloaden in PDF. De metrokaart van Oslo toont het netwerk, de zones, de stations en de verschillende lijnen van de metro van Oslo in Noorwegen.

Metro kaart Oslo

Kaart van de metro van Oslo

De metrokaart van Oslo toont alle stations en lijnen van de metro van Oslo. Met deze metrokaart van Oslo kunt u gemakkelijk uw routes plannen in de metro van Oslo in Noorwegen. De metrokaart van Oslo is te downloaden in PDF, printbaar en gratis.

De metro van Oslo werd geopend op 22 mei 1966, toen de gemeenschappelijke tunnel werd geopend van Brynseng naar het nieuwe station Jernbanetorget in het centrum, naast het oostelijke treinstation van Oslo, zoals je kunt zien op de metrokaart van Oslo. In oktober werd de Grorud-lijn geopend tot Grorud, terwijl de Østensjø-lijn in 1967 op het systeem werd aangesloten toen de lijn ook werd verlengd tot Skullerud. In 1970 werd de Furusetlijn geopend tot Haugerud en in 1974 verlengd tot Trosterud, op hetzelfde moment dat de Grorudlijn werd verlengd tot Vestli. In 1981 bereikte de Furusetlijn Ellingsrudåsen. De metro kreeg T1000 materieel geleverd van Strømmens Værksted; van 1964 tot 1978 werden 162 wagons in driewagenconfiguraties geleverd voor het oostelijke net.

De metrolijnen van Oslo lopen door het centrum van de stad, met een totale lengte van 84,2 kilometer (52,3 mijl), zoals te zien is op de metrokaart van Oslo. De metro heeft een dagelijks reizigersaantal van 268.000 (2009) en telt 105 stations, waarvan er 16 ondergronds of overdekt zijn. Naast de verbinding met alle 15 stadsdelen van Oslo lopen er twee lijnen naar Bærum. De eerste sneltramlijn was de Holmenkoll-lijn, geopend in 1898, met de aftakking Røa-lijn in 1912. Het werd de eerste Noordse metro in 1928 toen de metrolijn naar Nationaltheatret werd geopend. De Sognsvann-lijn werd in 1934 geopend en de Kolsås-lijn in 1942. De opening van het verbeterde T-baansysteem aan de oostkant van de stad vond plaats in 1966, na de ombouw van de Østensjø-lijn uit 1957, gevolgd door de nieuwe Lambertseter-lijn, de Grorud-lijn en de Furuset-lijn; in 1993 reden er treinen onder de stad door tussen de twee netwerken in de gemeenschappelijke tunnel, gevolgd door de opening van de Ring Line in 2006.

De Oslo Metro rijdt naar alle vijftien stadsdelen van Oslo, plus naar de naburige gemeente Bærum. Er zijn zes lijnen, genummerd van 1 tot en met 6, elk met een kleurcode. Alle lijnen lopen door de gemeenschappelijke tunnel en bedienen acht zijlijnen. Daarnaast zijn er drie lijnen die naar de Ring Line lopen. De enige aftakking met twee lijnen is de Furusetlijn, die bediend wordt door zowel lijn 1 als lijn 2, zoals vermeld op de metrokaart van Oslo. De Grorud- en Furusetlijn lopen in noordoostelijke richting naar Groruddalen, terwijl de andere twee oostelijke takken in zuidelijke richting naar Nordstrand lopen. Aan de westkant bestrijken de Holmenkoll- en Sognsvannlijn de noordelijke stadsdelen van Oslo, samen met de Ringlijn die het noordoostelijke en noordwestelijke deel van de stad met elkaar verbindt. De Kolsås en Røa Lijn reiken tot diep in de naburige gemeente Bærum. Het systeem heeft zes routes, 1 tot en met 6, die allemaal door de gemeenschappelijke tunnel lopen voordat ze uitkomen op verschillende lijnen, of op de Ring. Elke lijn rijdt om de 15 minuten, 30 minuten 's avonds laat en 's ochtends in het weekend. Treinen rijden van ongeveer 0500 uur (0600 uur in het weekend) tot 0100 uur de volgende ochtend. Bovendien heeft de oostkant van lijn 5 een verbeterde dienst op weekdagen tussen 0700 en 1900, wat een 7,5 minuten dienstregeling geeft op die route.

Oslo metrokaart

Kaart van de metro in Oslo

De metrokaart van Oslo toont alle stations en lijnen van de metro van Oslo. Met deze metrokaart van Oslo kunt u gemakkelijk uw routes plannen in de metro van Oslo en Noorwegen. De metrokaart van Oslo is te downloaden in PDF, printbaar en gratis.

De metro van Oslo is geïntegreerd in het openbaarvervoersysteem van Oslo en Akershus via het agentschap Ruter, waardoor de kaartjes ook geldig zijn op de tram van Oslo, stadsbussen, veerboten en de Oslo Forensentrein die door Norges Statsbaner wordt geëxploiteerd. In de afgelopen jaren is een nieuw, draadloos ticketingsysteem, Flexus, ingevoerd. Vanaf 2 oktober 2011 kost een enkel kaartje voor één zone (het hele metrosysteem valt in zone 1) NOK 28, maandkaarten NOK 590, zoals je kunt zien op de metrokaart van Oslo. Dit omvat alle middelen van openbaar vervoer binnen de zone waarvoor je een kaartje hebt (voor de metro, zone 1).Er is een boete van NOK 750, of NOK 900, voor het niet hebben van een geldig kaartje. Oslo heeft een tramsysteem met zes lijnen, waarvan er twee voorstadslijnen zijn. De trams rijden meestal binnen de grenzen van de Ring Line en bieden een frequente dienst in het centrum van de stad, met lagere gemiddelde snelheden maar met meer haltes. Er zijn belangrijke overstappunten op de tramlijn bij Majorstuen, Jernbanetorget, Jar, Storo en Forskningsparken.

Het metronet van Oslo bestaat uit 104 stations, waarvan er 16 ondergronds of overdekt zijn, zoals te zien is op de metrokaart van Oslo. Het enige ondergrondse station op het premetro-netwerk in het westen was Nationaltheatret, en de meeste ondergrondse stations liggen in de gemeenschappelijke tunnel onder het stadscentrum, of in kortere tunneldelen op het oostelijke netwerk; met name de Furuset-lijn loopt grotendeels ondergronds, en alle stations behalve Haugerud zijn in of aan de opening van een tunnel gebouwd. De stations in het stadscentrum liggen dicht bij grote werkgelegenheidscentra en bij verbindingsmogelijkheden met andere vervoersmodaliteiten, zoals tram, trein en bus. Alle stations zijn op grondniveau herkenbaar aan borden met een blauwe T in een cirkel. Stations buiten het centrum zijn sinds 1995 onbemand, met kaartjesautomaten voor de aankoop van vervoersbewijzen; sommige stations zijn voorzien van kiosken. Een systeem van tourniquets is geïnstalleerd, maar zal pas worden geactiveerd wanneer het Flexus-ticket in gebruik wordt genomen. Alle stations zijn traploos toegankelijk via ten minste één ingang (behalve het inkomende perron in Frøen), en de perronhoogte is afgestemd op de treinwagons.

Na de ombouw tot metro zijn een aantal versies van het T1000 materieel geleverd. Daartoe behoren 146 wagens van de types T1 tot en met T4, die alleen op derde rails rijden, en dus niet rijden op de Holmenkoll- en Kolsåslijn, zoals vermeld op de metrokaart van Oslo. Deze rijden meestal in eenheden van drie of zes (soms vier of vijf) wagens op lijn 2. De types T5 tot T8, 49 in totaal, geleverd met zowel derde rails als bovenleidingmaterieel, rijden gewoonlijk op lijn 1 (twee rijtuigen) en 4/6 (drie rijtuigen). Toen de Holmenkollbanan op de T-baan werd aangesloten, werden nog oude teakhouten rijtuigen gebruikt; om doorgaande diensten mogelijk te maken werd in 1993 de T2000 geleverd, die in staat was met twee systemen te rijden. Ze zijn niet bijzonder succesvol geweest en er werden slechts 12 eenheden geleverd, die paarsgewijs op lijn 1 reden. De laatste levering is de MX3000, die de oudste T1000 moet vervangen. De levering begon in 2006, en in tegenstelling tot het oudere materieel zijn de MX3000's wit geschilderd in plaats van rood. In 2006 werden 83 driewagenstellen besteld; in december 2010 werden er nog eens 32 besteld.