De topografische kaart van Oslo toont de hoogteverschillen, heuvels en landvormen in Oslo. Met deze hoogtekaart van Oslo leert u de topografie, de rivier en het reliëf van Oslo in Noorwegen kennen. De topografische kaart van Oslo is te downloaden in PDF, printbaar en gratis.

Er zijn 40 eilanden binnen de stadsgrenzen, waarvan Malmøya (0,56 km2/0,22 sq mi) het grootste is, en nog veel meer rond de Oslofjord. Oslo heeft 343 meren, waarvan het grootste het Maridalsvannet (3,91 km2/1,51 sq mi) is. Dit is ook een belangrijke bron van drinkwater voor grote delen van Oslo. Het hoogste punt is Kjrkeberget, op 629 meter, zoals u kunt zien op de hoogtekaart van Oslo. Hoewel de bevolking van de stad klein is in vergelijking met de meeste Europese hoofdsteden, beslaat ze een ongewoon groot gebied, waarvan tweederde bestaat uit beschermde gebieden met bossen, heuvels en meren. De grenzen van de stad omvatten veel parken en open gebieden, die de stad een luchtig en groen aanzien geven.

Oslo ligt op 109 m hoogte, zoals de hoogtekaart van Oslo laat zien. Het ligt vrij hoog, tussen 140 en 200 meter boven de zeespiegel, wat natuurlijk betekent dat het een beetje een helling is om er te komen als je ervoor kiest om het hele eind te fietsen, maar je krijgt een aantal van de beste uitzichten van Oslo en de fjord vanaf daar. Het centrale deel van Oslo ligt tussen heuvels: Holmenkollen, Voksenkollen, Vettakollen en Grefsenåsen ten noorden van de stad en Haukåsen in het oosten, allemaal met een hoogte van 350-500 meter. In het zuidoosten ligt de heuvel Ekeberg, met een hoogte van 150 meter.

Kjerkeberget is een berg in Nordmarka, Oslo, Noorwegen. Het is het hoogste punt in de provincie en gemeente Oslo. Hij ligt op de grens van Oslo en de gemeente Lunner in Innlandet, tussen de meren Sandungen in het zuidoosten en Katnosa in het noordwesten, zoals hij op de hoogtekaart van Oslo staat aangegeven. Het eerste element is kjerke f 'kerk', het laatste element is de eindige vorm van berg n 'rotsachtige berg'. (Verscheidene bergen in Noorwegen worden 'de kerk' genoemd, vanwege een vormgelijkenis met een kerk). Het woord kjerke is de vorm in het dialect van het gebied - in Bokmål kirke, en in Nynorsk kyrkje.